Me planin e keq te Hashes:
I jepshim tri komuna ne veri, me 98 perqind serb, e bojshim pjesen veriore te Mitrovices njefar qyteti me status nderkombetar, i merrshim nja 50-60 fshatra ne Lugine, perfshi nje pjese te Bujanovcit dhe Presheven (qito informata i kam prej nderkombetareve qe ne ate kohe kane qene te perfshime). Kosoves i mundesohej e drejta e bashkimit me Shqiperi, nese kish deshte.
Me planin e mire te Albinit:
Po e hupim veriun, ose po futemi ne nje konflikt te gjate dhe te pafundme, me dhune konstante, sepse me lufte nuk mundemi me marre, Lugines Presheves i themi papa, e hupim mbeshtetjen nderkombetare, posacerisht ate amerikane, perfshi edhe mbeshtetjen e Shqiperise ne kete rruge pa kry. E fitojme dinjitetin e munguar.
Nime na ka dale ma ndryshe Albini.